Pluimveeweb: Paul Grefte: Het gaat beginnen

Het gaat beginnen. Op zondagochtend zijn mijn vrouw en ik, samen met teamgenoot Tonny Catier en zijn vrouw, vertrokken naar Frankrijk. Zaterdag de auto geladen. Op zateravond nog een leuke verrassing: familie en vrienden kwamen afscheid nemen. Ik kreeg een mooi T-shirt met „Paul zet hem op, naar de top!” Geweldig!

Laatste voorbereidingen
Samen met Tonny hebben we in Duitsland gefietst en nog wat hoogtemeters gemaakt. Woensdagavond het laatste trainingsrondje. We hebben regelmatig met de fietsclub uit Hengevelde meegefietst.  Tonny en ik zijn nog even samen naar Hengelo geweest voor extra voeding: mueslirepen, sportgelletjes. Iedereen zegt dat het net is als een tank; ‘s morgens goed vullen en zorgen dat die niet leeg komt. Gelukkig heeft BIG Challenge een oppeppunt geregeld boven op de berg. Een team van vrijwilligers hebben van diverse leveranciers voeding gesponsord gekregen zodat wij donderdag tussen de beklimmingen niets tekort komen.

Sponsoring
Veel mensen kijken op tegen het werven  van sponsors. Dat vond ik meevallen; als vleeskuikenhouder koop ik veel in en ben ik een klant. Mijn leveranciers hebben veel gesponsord. Voor mijn trainingsmaat Tonny, als verkoper, is dat lastiger. Ik heb ook groot respect voor de vele teamgenoten die met allerlei acties het nodige sponsorgeld hebben ingezameld. Dat is natuurlijk goed voor het imago van onze sector.

Het is ook geweldig om ‘onverwachte’ sponsoring te krijgen: dan ligt er weer een envelop in de brievenbus. Mooi dat velen een steentje bij willen dragen in de strijd tegen kanker.

Bedrijf
Op ons bedrijf ben ik de ‘vliegende kiep’, dus ik kan vrij gemakkelijk weg. De komende week moeten we op een locatie kuikens laden. De bedrijfsleider regelt dat, daar ben ik anders ook niet bij. Onze vier zonen blijven thuis. De tweede wil de kuikens graag verzorgen dus dat is een mooie uitdaging. Je moet ze toch eens loslaten.

Onze jongens zijn gek van autocross. Mijn vader zei altijd „Begin nooit aan crossauto’s, dat is de doodsteek voor je bedrijf.” De laatste maanden vroeg een van de jongens wel eens: „Waar is pa?” „Fietsen”, was dan het antwoord.  En dan kwam het terug: „Fietsen, dat is de doodsteek voor je bedrijf.” Natuurlijk kost het tijd en trekt het een wissel op je bedrijf en gezin. Maar daar krijg je ook iets voor terug. Ik ben heel benieuwd wat deze week ons brengt.

Wordt vervolgd.