Pluimveeweb: Column: Schouten Go Home

28-10-2019
Een kreet als ‘Go home’ verwacht je bij demonstraties tegen Trump en ik zie mij zeker niet met zo’n bord lopen. Maar in de gedáchte kan ik mij wel vinden. Ik heb minister Schouten het voordeel van de twijfel gegeven bij haar aantreden en later nog een keer, onder het mom van ‘geef haar de kans’. Nu echter kan ik niet anders dan concluderen dat de koek op is.

Ze viel na haar aanstelling bepaald niet met haar neus in de boter; ze kreeg direct het mestdossier voor haar kiezen waar ze zich volgens mij wel erg makkelijk vanaf maakte door de bal meteen terug bij de sector te leggen. Onder haar supervisie werden veel te veel fosfaatrechten uitgedeeld aan vleesveehouders die deze nooit hadden mogen krijgen. Het moet haar helaas ook worden aangerekend dat de PAS is mislukt en dat we door één milieuactivist als Vollenbroek met een gigantisch probleem zitten. Zoals zo vaak zijn haar voorgangers eigenlijk hoofdelijk aansprakelijk. Maar Schouten heeft wel de kans gehad om actie te ondernemen want ze was gewaarschuwd. Hoe dacht zij rust te brengen met een loze belofte over het niet halveren van de veestapel? Vervolgens was zij niet in staat om er met de provincies uit te komen over welk beleid nu leidend is bij uitvoering van het stikstofbeleid.

Regulering van eigendom

Waar Schouten nu mee dreigt, juist op dit moment, is met het afnemen van productierechten bij overschrijden van het fosfaatplafond. Juist nu de hel toch al is los gebarsten en veel veehouders zich al enorm genomen voelen? Als je je nu gaat beroepen op afroming van dierrechten en zegt dat de mogelijke generieke korting geen ontneming van eigendom zou zijn maar regulering van eigendom? Zijn wij dan al die jaren op het verkeerde been gezet? Heeft men ons al die jaren bewust in de wáán gelaten dat we geld uitgaven aan rechten die wél ons eigendom zouden zijn? Regulering van eigendom… hoe kom je erop?

Niet aan de bel getrokken?

Ik kan niet anders denken dan dat hier het onderste uit de kan wordt gehaald om de sector bij de strot te grijpen. De reinste poging tot diefstal, ook al kan ik mij niet voorstellen dat dit lukt. Bij eerdere rechtszaken tussen partijen over deze productierechten wordt de omschrijving ‘eigendom van een partij’ door de rechter nergens bestreden. Wat ik mij ook afvraag; de eerste actieprogramma’s werden voordat ze werden gepresenteerd, besproken met belangenbehartigers die op deze dossiers zaten, zoals ik destijds. Waar waren deze behartigers nu? Hebben zij deze programma’s niet gezien of gelezen of dachten ze ‘het zal wel’ en hebben ze niet aan de bel getrokken? Schouten dreigt er wel mee, dat als zij de kans krijgt, deze te gebruiken, diefstal of niet. En, als je toestaat dat criminelen als Erwin Vermeulen regelmatig met mensen van jouw ministerie aan tafel gaan en je zelf er ook niet vies van bent om met dit gespuis in gesprek te gaan... Met hem, die bij boeren inbreekt, hen intimideert en met frauduleuze filmpjes probeert niet alleen bepaalde veehouders maar de hele sector in diskrediet te brengen? Dan ben ik er klaar mee.

De reddende engel

Dus mevrouw Schouten, ik ben er klaar mee. Dan kun je een boerendochter zijn maar daar houdt het enige positieve verband met de landbouwsector op. Dan kun je roepen dat de oplossing op de lange termijn ‘kringlooplandbouw’ is, maar dat is volgens mij in de wetenschap dat dat voor een groot gedeelte een utopie is en op de korte termijn al helemaal geen oplossing. Verschillende belangenbehartigers hebben u in de armen gesloten als de reddende engel. En men vond dat u moest worden beloond voor uw goede bijdrage aan de onderhandelingen bij de kabinetsformatie. U werd te licht bevonden voor verschillende ministersposten maar voor het vernieuwde ministerie van Landbouw moest u het maar proberen. Met alle goede bedoelingen, moet ik gewoon constateren dat u ook hier te licht voor bent.

Hand in eigen boezem

Misschien moeten we ook wel de hand in eigen boezem steken, zoals Syp Wynia deze week in de Telegraaf definieerde. Zijn onze belangenbehartigers te veel draagvlak kwijtgeraakt en rest ons niets anders dan ons gelijk te halen door actie te voeren? Zoals afgelopen weken op het Malieveld en nu nog doorlopend bij de provinciehuizen? Is dat de weg? Ik denk het niet, maar als we werkelijk op de wijze belazerd gaan worden zoals Schouten heeft aangekondigd, dan hoop ik dat ook onze belangenbehartigers in de intensieve veehouderij elkaar vinden en alles uit de kast halen om Schouten aan het verstand te brengen dat wij niet tolereren dat zo met ons wordt omgegaan.

 
Tekst: Harry Ketels
 
 

Inloggen op de ledenportal